عشق

رو شاید نشه با یه شاخه گل مقایسه کرد

ولی :

میشه عشق رو با یه شاخه گل

ثابت کرد

میلیاردها شاخه گل تقدیم وسعت عشقت عشقم

همسر کیست؟

مونس ، همدم ، شریک زندگی ، یه دنیا مهربانی ، صداقت و وفا داری ، آنکه در وقت تنهایی کنارت هست ، تو را درک می کند و غبار غم را از چهره ات پاک می کند و لبخند را روی لبانت می نشاند ، شانه هایش تکیه گاه تنهایی ها و آرامبخش دل تنگیهای توست ، نگاه پر مهرش روشنائی زندگی را به وسعت کهکشانها برای تو به ارمغان می آورد و تو خود را در دریایی از محبت و عشق رها می کنی . وقتی به او نگاه می کنی انگار فرسنگها از دغدغه های خسته کننده زندگی ماشینی جدا می شوی و به شادی و لذتی صادقانه دست می یابی . اینجاست که زبانت با دلت همنوا می شود و به او می گویی:

عزیزم دوستت دارم

بوسه عطریست که از یک گل معطر متصاعد می شود و می توان گفت بوسه زبان عشق است و یا اینکه بوسه ارمغان و هدیه عشق است به آنچه که ما عشق می ورزیم و به آن احترام و علاقه قائلیم!
بوسه هدیه خداوندی است برای زنده نگاه داشتن عشق. هر بوسه ای هدیه ای جدید است از جانب پروردگار و طعمی جدید از عشق و محبت است ! چه کسی قابل بوسیدن است ؟ در یک کلام می توان گفت که هر کسی را که دوست دارید و برای شما دارای قداست و احترام است قابل بوسیدن است و بوسیدن نه تنها روشی برای ابراز علاقه است و راهی برای صمیمیت بیشتر و یکی شدن با کسی است که برایتان دوست داشتنی و عزیز است! شاید به این صراحت و بطور مطلق "بوسه" قابل تعریف نباشد ولی بقول شکسپیر میتوان به این نتیجه اکتفا کرد که : بوسیدن مهر و امضای عشق است نسبت به هر آنچه که عشق ورزیدنیست. مثل تو ، همسر نازنين ودوست داشتنيم...

او همان ستاره درخشان آسمان شبهای دلتنگی و تیره و تار من است
او همان خورشید درخشان آسمان روزهای زندگی من است
آری او همان مهتاب روشنی بخش شبهای من است
قلبم او را دوست میدارد و من هم تسلیم احساسات پاک قلبم می باشم
او همان فرشته ای است که با بالهای سفیدش مرا به اوج آسمان آبی برد
مرا با دنیای دوستی و محبت آشنا کرد
یکی را دوست میدارم....
همان کسی که هر شب قصه لیلی و مجنون را در گوشم زمزمه میکردچون تورا و فقط تورا دوست میدارم
آری تو را دوست میدارم...فقط تو را، همسر گلم...

صداي چک چک اشکهايت را از پشت ديوار زمان مي شنوم و مي شنوم که چه معصومانه در کنج سکوت شب ‌، براي ستاره ها ساز دلتنگي مي زني و من مي شنوم مي شنوم هياهوي زمانه را که تو را از پريدن و پرکشيدن باز مي دارد آه ، اي شکوه بي پايان اي طنين شور انگير من مي شنوم به آسمان بگو که من مي شکنم ! هر آنچه تو را شکسته و مي شنوم هر آنچه در سکوت تو نهفته...

نگاه به چشمهای آرام و خسته من نكن، این چشم یك دنیا اشك در آن است! نگاه به چهره پریشان من نكن، این چهره، عاشق چهره توست! دوستت دارم چون كه تو اولین و آخرین معشوق من هستی! دوستت دارم چون زمانی كه دفتر عشق را می گشایی و میخوانی با خواندن نوشته هایم اشك از چشمانت سرازیر می شود. دوستت دارم چون از زندگی و دنیا گذشته‌ای تا با من بمانی...

که تنهات نذاره ،بی انتها بودن جاده برات آرزو میشه...

ای سر چشمه ی محبت
ای عشق واقعی
چگونه ستایشت کنم در حالی که قلبت از محبت بی نیاز است
چگونه ببوسمت وقتی که عشقت در وجودم جاری میشود
بگزار نامت را تکرار کنم نامت زیباست دلنشین است
چه داشته ای که اینگونه مرا تلسم کرده ای
من اینگونه نبودم تو عشق را با من آشنا کردی
تو هوای دلم را با طراوت کردی
زمانی که با تو هستم به آسمان به بیکران پرواز میکنم
پس بدان دوستت دارم گرچه پایان راه را نمیدانم